106. All I want for Christmas is you....

 Miałam napisać dłuższą część, ale... tak, zmieniłam plan wydarzeń. Jess nie miała mówić Harremu. Miała mu powiedzieć kiedy indziej. Tak jakoś wyszło. Dlatego krótka :( Zawiodłam Was :(
WESOŁYCH MIKOŁAJEK <3
Dzisiejsza notka ze specjalną dedykacją dla Karoliny Walicht, która obchodzi dziś swoje urodziny. Życzę Ci byś spełniła swoje najskrytsze marzenia <3
Kolejna dedykacja dla mojej kochanej Karen <3 HEHEHEHEHEHHE, muah :* <3
Justin Bieber ft. Mariah Carey - All I Want For Christmas Is You <3 - kocham tą wersję <3
-----

****J*E*S*S****

Chłopak widząc mnie wstał uśmiechnięty i podszedł do mnie przytulając mnie.

- Co ty tu robisz? - zapytałam.
- Piję kawę i jem ciasto.
- I po to specjalnie przyjechałeś?
- Przyjechałem do ciebie. A przy okazji pomogłem ustawić choinkę – wskazał na drzewko.
W tym momencie wszystkie pary oczu były utkwione w nas. Nie wiedziałam co mam zrobić, jak się zachować. Ciszę przerwał Jake podbiegając do Harrego i krzycząc:
- Wujek!

Chłopak wziął go na ręce, a ja poszłam do kuchni.

- Powiesz mu? - szepnęła Anna.

- Nie.

Wzięłam sok i poszłam do siebie. Styles ruszył za mną. Będąc w pokoju chłopak przytulił mnie. Dobrze, że miałam luźny, gruby sweter, bo moja ciąża już dawno wydałaby się.

- Jess, nie pozwolę ci odejść – powiedział chłopak. - Udzieliłem wywiadu.

- Wiem. Oglądałam go.

- Bądź ze mną.

- Nie, Harry. Ja już wszystko przemyślałam. A zwłaszcza teraz, gdy dostałam propozycję pracy w Nowym Jorku. Wyjeżdżam tam.

- Do tego chłopaka?

- Nie.

- To ja mogę wyjechać z tobą.

- Nie, nie możesz. Proszę cię, daj mi czas. To co mnie spotkało ze strony waszych fanek jest bolesne. Nie chcę narażać swojego życia i... - przerwałam. Boże, prawie się wygadałam.

- I..?

- I Largo.
- Załatwię wam ochronę.

- Rozmawialiśmy o tym. 

- Do cholery jasnej! Nie bądź dzieckiem! 

- Ja jestem dzieckiem?! To ty nie dajesz mi spokoju! - krzyknęłam. 

- Uspokój się. Nie dam ci spokoju, bo cię kocham. I wiem, że mnie oszukujesz. Coś ci jest i nie chcesz mi powiedzieć. Ale ja się dowiem. 

- Mhmm. Na pewno – mruknęłam. 

- Jess, czy my kiedyś będziemy razem? 

Rozpłakałam się.  

  - Boże, Jess. Przepraszam – powiedział Harry przytulając mnie. - Na wiosnę odejdę z zespołu. Wyjedziemy gdzieś. 

- Nie chcę – mruknęłam. 

- A co chcesz? - zapytał jakby rozmawiał z dwuletnim dzieckiem. 

- Ciebie – szepnęłam ledwie dosłyszalnie. 

- Kochasz mnie? 

- To ja chyba wolę czekoladę. 

- Mam dla ciebie czekoladę, ale została na dole. Zaraz ci przyniosę. 

Chłopak wyszedł z pokoju, a ja usiadłam na łóżku. Biłam się z myślami czy powinnam teraz powiedzieć Harremu. Po chwili Styles wrócił i podał mi paczkę. Rozpakowałam prezent. W środku były czekoladki oraz małe pudełeczko. Otworzyłam je. W oczy rzuciła mi się bransoletka. Chłopak przytulił mnie.

- Ja nie mam nic dla ciebie – szepnęłam. 

- Masz. Ty jesteś moim prezentem. Jess, a dlaczego nie nosisz pierścionka ode mnie? 

- Pomagałam mamie i nie chciałam by się zgubił. 

- A teraz powiedz mi szczerze: co ci jest? - zmienił temat.

Nie wiedziałam czy mu powiedzieć. Wzrok utkwiłam w podłodze.

- Jess – ponaglił mnie Harry. 

Złapał mnie za twarz i zmusił bym spojrzała na niego.

- Słucham – powiedział. 

- Nie mogę, Harry. 

- Mam sam się dowiedzieć? 

Milczałam. Chłopak chwycił moją torebkę i zaczął wysypywać jej zawartość na łóżko.

- Ja się dowiem. Zobaczysz – mruknął. 

- Zostaw to – warknęłam widząc jak wypada mój notes, w którym mam zdjęcie USG.

Zaczęłam zbierać wszystko ze złością. Harry złapał mnie za rękę i powiedział:

- Powiedz mi. 

- Jestem w ciąży. Ulżyło?! 

Chłopak przytulił mnie.

- Zostaw mnie i wyjdź – powiedziałam. 

- Chyba sobie żartujesz, że teraz cię zostawię. Jess, dlaczego mi nie powiedziałaś? 

- Miałam ci powiedzieć, że w hotelu zaliczyliśmy wpadkę?! Ty masz fanki i zespół. 

- Ja mam ciebie. Ty jesteś na pierwszym miejscu. Ty i... - włożył mi swoją rękę pod sweter. - Boże – szepnął. - Jak mogłaś ukrywać to przede mną. 

Chłopak ukucnął i podwinął mi sweter przytulając się do brzucha.

- Boże, Harry, nie rób cyrku. 

- Och, zamknij się. Ty masz je przez cały czas. Twoje złe samopoczucie we Francji było wynikiem ciąży, tak? 

- Tak. 

- Wiedziałaś już wtedy? 

- Podejrzewałam. Test ciążowy wskazywał dwie kreski, ale nie byłam pewna.

Harry usiadł na łóżku i pociągnął mnie na swoje kolana. Sięgnęłam po torebkę i wyciągnęłam zdjęcia USG.

- To twoje dziecko – szepnęłam. 

Po chwili z telefonu usłyszeliśmy bicie serduszka.

- Co to jest? - zapytał Styles. 

- Bicie serca naszego dziecka. 

W tym momencie chłopakowi popłynęły łzy. Położył głowę na moje kolana, a ja głaskałam go po włosach.

- Dałaś mi najpiękniejszy prezent jaki mogłem dostać – szepnął. - Mam ciebie i je – pocałował mnie w brzuch. - Wyjedź ze mną w trasę. 

- Nie mogę. Chcę byś nikomu nie mówił o dziecku. Błagam cię. Nie chcę by fanki się dowiedziały. Jeszcze nie teraz. Obiecujesz? 

- Tak. Naprawdę wyjeżdżasz do Stanów? 

- Nie, żartowałam. 

- Gdzie mieszkasz? 

- Tutaj. Przez najbliższe kilka dni. 

- A potem? 

Podałam mu mój nowy adres.

- Jess, nie możesz mieszkać sama. 

- Mamusię naślesz? 

- A to jest bardzo dobra myśl! Wiem, że się ucieszy. 

- Harry, nie próbuj. 

- Chcę święta spędzić razem z tobą. 

- Może w przyszłym roku. Teraz wracaj do domu. 

- Nie zostawię cię tutaj.

-  A ja wątpię żeby moi rodzice zgodzili się na mój wyjazd do Holmes. Harry, jeśli komuś powiesz o ciąży to zniknę na zawsze. Nie znajdziesz mnie. 

- Kochanie, chyba mam prawo powiedzieć rodzicom, że zostaną dziadkami. 

- Na pewno się ucieszą – mruknęłam. - A zwłaszcza twoja mama. 

- Będzie szczęśliwa. 

- Ale poza rodziną nikt nie może o tym wiedzieć. Rozumiesz? 

- Mhmm. 

- Harry, ale nie odejdziesz z zespołu? 

- Chcę być z wami. 

- To poczekaj aż trasa się skończy. 

- Tak, jasne. Wtedy to moje dziecko będzie już chodzić. Musisz mi obiecać, że jak już nasze dziecko przyjdzie na świat to będziemy rodziną. 

- Nie wybiegajmy w taką daleką przyszłość. 

- Jess, chcę być te kilka dni z tobą. 

- Daj mamie się sobą nacieszyć. 

- Ja chcę nacieszyć się tobą. Chcę by nasze dziecko wiedziało, że ma ojca. Ojca kretyna, ale jednak ma. 

- Harry, proszę cię. Nie. Jedź do domu. Spotkamy się po świętach. 

- Po świętach wyjeżdżamy w trasę. Chodź, pojedziesz ze mną po moje rzeczy. Zapytam się twoich rodziców czy mogę zostać jeden dzień. 

- Mój brat cię nie lubi. 

- Naprawdę? Był bardzo miły, gdy piliśmy kawę. 

Zeszliśmy na dół trzymając się za ręce. Anna uśmiechnęła się widząc to. Pozostali wpatrywali się we nas.

- Tak, powiedziałam mu – powiedziałam głośno. 

- Wreszcie – odezwał się Andreas. 

- Ty mnie naprawdę nie lubisz? - zapytał Harry. 

- Ja? Co ci przyszło do głowy? 

- Bo Jess mówiła, że mnie nie lubisz. 

- Ta ciąża źle jej służy. Nie słuchaj jej. 

Chłopak przytulił mnie i pocałował w policzek. Pojechaliśmy po kilka jego rzeczy do domu One Direction. Gdy wróciliśmy Andreas z Jake'm ubierali choinkę. Styles zaczął im pomagać, a ja poszłam do kuchni. Pomogłam w przygotowaniu potraw. Harry co chwilę przychodził do mnie, całował mnie w policzek i pytał jak się czuję. Miałam już tego dość. Krojąc warzywa wybuchłam:

- Dasz mi wreszcie spokój? 

- Nie. Daj, ja pokroję. 

- Wynoś się. 

- Jess! - skarciła mnie Anna. 

- No co? - mruknęłam.Wieczorem zjedliśmy wspólną kolację. Moja mama cieszyła się, że Styles zostanie na jakiś czas. Po posiłku poszłam wziąć prysznic i się położyłam. Znów bolał mnie brzuch i plecy. Po chwili przy mnie znalazł się Harry. Położył się i przytulił mnie. Skrzywiłam się.

- Coś się stało? - zapytał. 

- Nie. 

- Ostatnim razem, gdy tak mówiłaś to okazało się, że jesteś w ciąży. 

- Pamiętasz jak tu w pokoju walały się prezerwatywy? Trzeba było użyć ich w hotelu. 

- Cieszyliśmy się sobą. Ale dzięki dziecku jesteśmy razem. 

- Tak. Ale to nie ciebie wszystko boli. 

- To powiedz co cię boli. 

- Wszystko. 

- Wszystko? - zapytał patrząc na mój biust. 

- Kurwa, Harry – jęknęłam. - Tak, też mnie boli. 

- Zrobić ci masaż? 

- Nie potrzebuję. 

Obróciłam się na bok i próbowałam zasnąć. Harry przysunął się do mnie, położył rękę na moim brzuchu i zaczął głaskać.

- Boże, Harry. Masz zimne ręce. 

Słyszałam jak chucha na swoją dłoń, którą po chwili znów położył mi na brzuchu.

- A może pojechalibyście ze mną w trasę? - zapytał. 

- Harry, idź spać. 

Chłopak zaczął bawić się moimi włosami. Położyłam się na plecach.

- Harry, chcę spać – powiedziałam. 

Spojrzał mi w oczy i pocałował mnie. Położyłam głowę na jego torsie, a on głaskał mnie po plecach. Czułam ulgę. W pewnej chwili zasnęłam. Rano, gdy się obudziłam chłopak już nie spał. Patrzył na mnie, a ja czułam się nieswojo. Pocałował mnie i uśmiechnął się.

- Jak się czujesz? - zapytał. 

- Dobrze. 

- Nic cię nie boli? 

- Nie. 

Poszłam do łazienki odświeżyć się. Wspólnie zeszliśmy na dół. Zjedliśmy śniadanie i wyszliśmy z Largo na spacer. Wzięliśmy też Jacoba. Poszliśmy do parku. Styles prowadził psa, a ja rozmawiałam z moim bratankiem. Jake cały czas mówił coś o prezentach. Godzinę później byliśmy już w domu. Poszłam na górę się przebrać. Ściągnęłam sweter i założyłam tunikę. Stanęłam przed lustrem. W tym samym momencie do pokoju wszedł Harry. Stanął za mną, objął mnie i powiedział:

- Jess, ja zaraz wrócę. Muszę gdzieś jechać. 

- Okey. 

Zeszłam na dół i poszłam do kuchni, a Styles wyszedł z domu. Usiadłam obok Anny, a ona powiedziała:

- Cieszę się, że powiedziałaś Harremu. 

- Nie miałam wyjścia. Ale obiecał, że nikomu nie powie. 

- A rodzinie? 

- Znając jego to się wygada. 

- To może zaprosimy jego rodziców w drugi dzień świąt? - zaproponowała moja mama. 

- Chyba oszalałaś. 

- Jess, nie wypada tak. 

- To bardzo dobry pomysł! - powiedziała Anna. - My w drugi dzień świąt jedziemy do moich rodziców. 

- Nie. 

Wstałam i poszłam do salonu gdzie był mój ojciec i mój brat.

- Znów się pokłóciliście? - zapytał Andreas. 

- Nie. 

W tym momencie do domu wszedł Harry z wielkim pudłem.

- Co to? - zapytał Jake. 

- Wiesz? Spotkałem Mikołaja i pytał o Twój adres. Chciał żebym ci to dał. 

Jake zaczął zrywać papier z pudełka. Widząc ogromny samochód powiedział:

- Ja cie. 

Po chwili rzucił się na Harrego. Styles poszedł na górę i po chwili poszedł do salonu. Usiadł obok obejmując mnie.

- Myślę, że powinieneś uzgodnić to ze mną – powiedziałam. 

- Ale co? 

- Ten prezent. 

- Oj Jess. Przestań. Nie gniewaj się, kochanie. 

Pocałował mnie w policzek.

W poniedziałek rano Harry pojechał do Holmes Chapel na święta.